μοντέρνες καρέκλες του '50

 

Τέσσερις καρέκλες φτιαγμένες την δεκαετία του '50 επισκευάσθηκαν, ανακαινίσθηκαν και επαναχρησιμοποιούνται (και μάλιστα σε καθημερινή βάση). Το ξύλο είναι ελληνική καρυδιά (τότε ακόμη υπήρχε και χρησιμοποιείτο) και ο αρχικός ξυλουργός-επιπλοποιός (που έφυγε σε μεγάλη ηλικία και ήταν μέχρι τέλους ακμαίος) δούλευε στη Χαλκίδα.

Η κατασκευή ανάλαφρη και κομψή άντεξε σε πολλά χρόνια χρήσης μέχρι και την δεκαετία του "80. Μετά έμειναν παροπλισμένες για κάποια χρόνια. Όταν ήρθαν στα χέρια μου και είπα ότι θα τις επισκευάσω και ξαναχρησιμοποιήσω οι περισσότεροι σκέφθηκαν (και κάμποσοι το είπαν) ότι η προσπάθεια θα είναι μάταιη: σπατάλη χρόνου και χρήματος.

Όμως το τελικό αποτέλεσμα και η επί πολλά χρόνια χρήση τους με δικαιώνει. Το ξύλο καθαρίστηκε επιμελώς, έφυγαν βερνίκια παλιά κλπ, έγινε απεντόμωση και συντήρηση των ξύλων.  Οι ενώσεις και τα δεσίματα ξαναενισχύθηκαν εσωτερικά και μετά με πολύ φροντίδα τα ξύλα βάφτηκαν στο χέρι. Ακολούθησε το ντύσιμο και οι λεπτομέρειες της ταπετσαρίας. Χρησιμοποιήθηκε  ένα ακριβό ύφασμα (απλό, φωτεινό και ξεχωριστό, με πάπυρο στα υλικά του), μπήκαν τα διακοσμητικά καρφιά κλπ. 

Ο συνδυασμός τους με ένα πολύ μοντέρνο και λιτό τραπέζι δίνει την αίσθηση που επιδιώχθηκε, δηλαδή αυτή μιας ξεχωριστής τραπεζαρίας που ομορφαίνει τον χώρο και την καθημερινή ζωή με μια διακριτική πολυτέλεια και την ομορφιά των αληθινών υλικών, ξύλο, ύφασμα και ... χειροποίητη δουλειά.