Σχέδια, Ιδέες, Κατασκευές, Δημιουργίες

Αφιερωμένο στα συντρίμμια... της Βόρ. Εύβοιας, της Θεσσαλίας, της Γάζας, της απανθρωπιάς και της αδιαφορίας...         Ξύλο από την καταστροφή της Βόρ. Εύβοιας! Τσιμέντο από επανάχρηση σκαλοπατιού! Δημιουργοί: Δημήτριος Δούκα & Δούκας Κωνσταντίνου

 Η κορνίζα δική μας κατασκευής. Ήδη έχει χρησιμοποιηθεί 2η φορά. Και τώρα πάμε στην 3η αλλαγή του εσωτερικού της και την επισκευή της, γιατί χάλασε κατά την αποθήκευση της, λόγω υγρασίας.

Λιτό και αφαιρετικό. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί όπως φαίνεται στην φωτογραφία ή και όρθιο. Μόνο του ή μαζί με το ζευγάρι του.  Λεπτομέρεια στο φως! Υλικό: κόντρα πλακέ και πεπιεσμένο χαρτί. Προέλευση αρχικού υλικού: σκουπίδια και ένα πεταμένο έπιπλο του ΙΚΕΑ κατεστραμμένο σε μεγάλο βαθμό. Μετατράπηκε σε δύο εντελώς ανεξάρτητα και εντελώς καινούργια έπιπλα για πολλαπλές χρήσεις. Θα δημοσιευθούν και φωτογραφίες της κατασκευής (λίγο αργότερα). Τελειωμένο και σε χρήση     Στον χώρο και η διακόσμηση Στην συνέχεια, κατασκευαστικά διάφορα:  

Αγορασμένο από μαγαζί της Χαλκίδας, προφανέστατα ελληνικής κατασκευής. Υπήρχε στο σπίτι της γιαγιάς μου. Μετά στο δικό μου.  Κάποια στιγμή -δυστυχώς- έσπασε. Και το χειρότερο όλων: χάθηκαν κάποια κομματάκια και έμεινε μία γυάλινη μύτη τόσο μυτερή που τρόμαζες. Επίσης ο κάθετος μεταλλικός σωλήνας καταστράφηκε κατά την προσπάθεια αποσυναρμολόγησης. Τελικά, κολλήθηκαν τα υπάρχοντα κομμάτια γυαλιού, συμπληρώθηκε με αυτοσχέδια μέθοδο το ελλείπον, λειάνθηκε και  γυαλίστηκε όλο το γυάλινο καπέλο ... και στην αφή δεν καταλαβαίνεις τις ρωγμές ή το συμπλήρωμα. Το σπασμένο μεταλλικό κομμάτι αντικαταστάθηκε από μέταλλο και θερμοπλαστικό και εξωτερικά ξαναπήρε το χρώμα και την πατίνα του μπρούτζου. Έγιναν και κάποιες βελτιώσεις στην στήριξη του γυαλιού με το μέταλλο.  Πλέον το φωτιστικό μας, στην 8η δεκαετία της ζωής του, συνεχίζει να μας φωτίζει. Στις φωτογραφίες που ακολουθούν,  ολοκληρωμένο και τα κύρια στάδια από την δουλειά που έγινε!  

Η ξύλινη κίτρινη καρέκλα μαζεύτηκε από τα σκουπίδια. Η γαλάζια ήταν δική μας, αλλά είχε στραβώσει και είχαν σπάσει δύο πηχάκια.   Η πολυθρόνα του σκηνοθέτη, επίσης από τα σκουπίδια. Μάλιστα έχει την ιδιορυθμία να μην δέχεται περαστό το πανί (που είναι το συνηθισμένο για αυτές τις πολυθρόνες). Πάρα ταύτα, με μία μικρή πατέντα μπήκε ένα τέτοιο πανί (γιατί απλά το είχαμε) και χρησιμοποιείται μια χαρά! Το μεταλλικό τραπέζι καφενείου είναι προπολεμικό (με πριτσίνια φυσικά). Γερό και σταθερό όσο κανένα σύγχρονο που φτιάχνεται με ηλεκτροκόλληση. Η επιφάνεια στοκάρεται και βάφεται.  Σε όλα επιλέχτηκε χρώμα , πολύ χρώμα ...

 ... από πεταμένα ξύλα που βρέθηκαν στην Παραλία της Χαλκίδας, έγινε επεξεργασία τους και τελικά φτιάχτηκε αυτό που βλέπετε, που είναι σπαστό (αποτελείται από δύο κομμάτια που τοποθετούνται το ένα επάνω στο άλλο). Δεν υπάρχουν βίδες ή πρόκες. Μόνο καβίλιες και κόλληση έχει γίνει.  Τα αρχικά ξύλα (ιδιαιτέρως σκληρά και δύσκολα στην επεξεργασία) είχαν χρησιμοποιηθεί ως πάτωμα σε κατάστημα, που κάποια στιγμή έκλεισε και εγκαταλήφθηκε.